Pa la mio ayalga.

Suañé que yera capitana del tiempu.

Llevábame la mar navegando nun barcu de papel

 y estiraba’l pescuezu p’alcontrate nes ñubes.

Suañé que’l ríu nun terminaba nun charcu

y que les foles que soplaba esnalaben enriba les muries.

Suañé que yera capitana d’un barcu,

...d’un barcu pirata cargáu d’ayalgues

como ‘l rellume de los tos güeyos de nueche.

Ya esa nueche esperté y vite al mio llau

Navegando nes foles  qu’esnalen

nos besos al aire qu’esparce’l to arume.

Y quixi siguir nel mio barcu de papel,

suañando  ayalgues,

suañando los tos güeyos.

 -Cris M. M-